Son 15 Yılın En İyi 100 Filmi

Ve finalde bir hiç uğruna ölen onca insana, yıkılan bir aileye, hiç kimsenin işine yaramayan, karlar altındaki o yüz binlerce dolara ve filmin tümüne sinmiş o ironiye, kara mizaha rağmen, hayatın olanca yeknesaklığıyla akıp gitmesi gerçekten insanın tüylerini ürpertiyor. O noktada Coen'lerin bir ‘suç filmi' kisvesi altında ‘gündelik hayatın içinde saklanmış melankoli, şiddet ve sıradanlık' üzerine ironik bir zihin jimnastiği yaptığı ihtimali daha da kuvvetleniyor.”