|
Antalya'da düzenlenen 4. Prevantif Onkoloji Sempozyumu’nda konuşan Sempozyum Başkanı Prof. Dr. İsmail Çelik, Mesleksel Kanserler ile ilgili şu çarpıcı açıklamaları yaptı: “Türkiye’de yıllık 150.000 tane kanser vakası beklediğimizi geçen yıllarda söylemiştik.
Biliyoruz ki, tüm dünyada böyle, ülkemizde de bundan farklı değilse eğer bunların %10’u mesleksel kanserler. Yani 15.000 kadarı mesleksel kanser. Bir meslekte çalışan işçi uzun süre çalışıyor ve o meslek ortamının yarattığı kansere yakalanabiliyor. Ülkemizde veba, HIV gibi durumları bildirmek zorunludur, ancak kayıtlarımızı inceledik, çok sevindirici bir haber var Türkiye’de, ülkemizde bildirilen mesleki kanser yok! Hiçbir işyeri ve işyeri hekimi, orada tanımlanmış meslek grubuna dahil kanser türü bildirmemiş.
Yorumu size bırakıyorum, kayıt altına alınmamış yani. Doktorlarımız tanıyamamış, hastaya hangi meslekte çalışıyorsun diye sormamışız. Biz akciğer kanseri deyip geçmişiz. birçok kanserojen madde ülkemizde hemen her gün gördüğümüz endüstriyel sektörlerde çalışan binlerce insanın maruz kaldığı maddelerdir ve bunlar tartışmasız kanserojendir. Türkiye’de işyeri güvenliği, bireysel korunma, eldiven, maske gibi uygulamaların ne kadar yüksek olduğunu düşünürseniz mesleksel kanserlerin 0 olma şansı yoktur.” diye belirtti.
Prof. Dr. Çelik şöyle devam etti: “Bu konu ülkemizde ilk defa bir sempozyumda gündeme alındı. Biz Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü ile Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi ile ortak bir çalışma yürüttük. Bu çalışmada şuna baktık; hastaneye kadar gittik kanser riski anketlerini doldurduk.
Bu işçilerin % 65’i sigara içiyorlar. Hem işyerinde o ağır maddelere maruz kalıyorlar hem de sigara içiyorlar. Bu yüksek bir oran. Gene çok sevindirici bir haber var, hiç kadın meslek hastası da yok! Kadınlar çalışmıyorlar mı, çalıştıkları halde hasta mı olmuyorlar, yoksa bazı şeyleri gene atlıyor muyuz. Bu konuda biz çalışmayı başlattık, peşini de bırakmaya niyetimiz yok. Anketten şu sonuç da çıktı, kanser tarama yöntemleri ile ilgili de en küçük bir bilgileri yok bu hastaların. Bu, her yerde görebileceğiniz bir sonuç gibi görünse de burada önemli bir fark var, bu insanlar her gün kansorejen madde ile yıkanıyorlar, onun içinde yaşıyorlar, teneffüs ediyorlar.” dedi.
Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi Başhekimi Dr. Hınç Yılmaz ise şu sözlerle konuya değindi: “Meslek hastalığı maalesef bizim tıp eğitim müfredatımızda yer almıyor. Hiçbir hekimimiz, hiçbir eğitim döneminde bu hastalıklar ile ilgili yeterli eğitim almıyor. Mesela ağır metal sanayiyi ilgilendiren bir konu. Kurşun hangi mesleklerde bulunur, kişiye nasıl etki eder, kaç metre yakınında çalışmak gerekir, bunlar mühendisliği ilgilendiren konular olduğu için hekimlerimiz uzak kalmış bu konularda hep.
Gelen hastaları da mesela, bir kurşun nefropatisi gibi değil, mesela böbreği hastalanmış bir hastayı kurşun sebebiyle böbreği hasarlanmış bir kişi gibi değil de böbrek yetmezliği hastası gibi değerlendiriyoruz. Ama ilk baştan etken ve maruziyet ilişkisinin farkında olsaydık, sadece sağlık profesyonellerine değil işverenlere, çalışanlara bu etkenlerden korunma yöntemlerini en başta netleştirir ve bu kültürü oluşturabilirsek meslek hastalıklarının yüzde yüzünden korunabiliriz.
Ülkemizde en son 539 tane istatistik meslek hastası belirlendi, ama 100.000 civarında bekleniyordu. Bu rakamdan çıkarırsanız, çeşitli hastanelerde tedavi olmaya çalışan-ama mesleği ile ilişkilendirmeden tedavi olmaya çalışan-, verilen hiçbir tedavinin etkili olmadığını görebiliriz.” dedi.
Koruyucu hastalıkların başında meslek hastalığı gelir, etkenden korursanız kişiyi hasta etmezsiniz. Kişinin genetiğinde örneğin sen silikozis olacaksın diye bir şey yok, bir etken var ama siz etkenden uzak tutamıyorsunuz.
Mesleki kanserlerin bizim için önemi şu, meslek hastalığında etkeni ortadan kaldırırsanız ilaç da vermeseniz kişiyi iyileştirirsiniz, hastaneye de yatırmasanız, hekim de vermeseniz, kişiyi işinden alırsanız kişi iyileşir ama kanseri başlatırsanız maalesef geri dönüş, diğer kanserlerle aynı süreci yaşar, tedavi edilir-edilemez o artık uzmanlarımızın karar vereceği bir konudur. Mesleki kanserler ve mesleki hastalıklar çoğunluklu olarak çalışan ve en az 3-4 nüfusa bakıp, bunların sorumluluğunu taşıyan insanların hastalığıdır. Biraz daha önem göstermemiz gerektiğini düşünüyoruz ve basından da bu konuda destek bekliyoruz.” diye konuştu.
5.12.2010 - 3234
|