Daha Az Yiyorum Ama Kilo Alıyorum!

Gerçek suçlu: İrade değil, hormonlar.

Kilo vermek hepimiz için zaman zaman bir bilmeceye dönüşür. Daha az yeriz, daha çok yürürüz, abur cuburu keseriz… Ama tartı ya yerinde sayar ya da yukarı çıkar. Üstelik bazen canımızı daha da sıkan bir şey olur: Her zamankinden az yediğimiz günlerde bile kilo alırız.

Bu tabloya çok tanıdık gelen bir cevap var: İnsülin direnci.

Vücudun Yağ Depolama Tuzağı: İnsülin Direnci

İnsülin, pankreasın ürettiği bir hormondur ve yediğimiz yiyeceklerden gelen şekeri hücrelere taşıyarak enerjiye çevirmemizi sağlar. Ancak vücut bu hormona zamanla direnç geliştirdiğinde, yani insülin direnci ortaya çıktığında, şeker hücreye giremez ve kanda kalır.

Pankreas bunu dengelemek için daha fazla insülin salgılar. Artan insülin, vücudu sürekli yağ depolamaya iter. Bu durum, özellikle göbek çevresinde yağlanmayı tetikler.

Bu sadece bir metabolizma sorunu değil; vücudun enerjiye, açlığa ve tokluğa verdiği tepkinin temelden değişmesi anlamına gelir.

Kaloriler Düşüyor, Yağlar Artıyor

İnsülin seviyesi yüksek seyreden bir vücut, adeta "yağ saklama moduna" girer. Az yemekle bile kilo almak mümkündür. Rafine karbonhidratlar ve şekerle beslendiğimizde bu süreç hızlanır.

Aynı zamanda leptin ve ghrelin gibi diğer hormonlar da devreye girerek iştahı artırır, enerji seviyesini düşürür ve kontrolsüz yeme ataklarına zemin hazırlar. Bu durumun suçlusu iradesizlik değil, hormonlardaki dengesizliktir.

Kalori Saymak Neden Yetmez?

Geleneksel yaklaşım der ki: "Daha az ye, daha çok hareket et." Ancak insan vücudu bir hesap makinesinden çok daha karmaşık bir yapıdır. Aynı öğünü yiyen iki kişiden biri kilo verirken, diğeri kilo alabiliyorsa, burada devreye giren şey hormonlardır.

İnsülin direnci olan bir birey, düşük kalorili bir diyette bile yağ depolamaya devam edebilir.

İnsülin Direncini Kırmak Mümkün

İlk adım, insülini en fazla yükselten gıdalardan uzaklaşmaktır. Şeker, beyaz unlu mamuller, meyve suları ve işlenmiş karbonhidratlar bu listenin başında gelir.

Bunun yerine tam besinler, düşük glisemik sebzeler, kaliteli protein ve sağlıklı yağlar tercih edilmelidir.

Aralıklı oruç, insülin düzeylerini düşürmeye ve vücudun yağ yakım moduna geçmesine yardımcı olur. 16 saatlik açlık ve 8 saatlik yeme aralığı (16:8) yaygın bir uygulamadır.

Tabağın dengeli olması önemlidir: Bol yeşillik, yeterli protein ve sağlıklı yağlar hem kan şekerini dengeler hem de uzun süre tokluk sağlar.

Uyku kalitesi ve stres seviyesi de doğrudan insülin duyarlılığını etkiler. Yeterince uyumamak ve kronik stres, ne yerseniz yiyin kilo vermeyi zorlaştırabilir.

Ayrıca, her gün saatlerce egzersiz yapmak şart değildir. Yemek sonrası yapılan kısa yürüyüşler ve direnç egzersizleri, insülin duyarlılığı üzerinde mucizevi etki yaratabilir.

Sadece Fiziksel Değil, Duygusal Bir Yük

Tartının inadına sabit kaldığı ya da yukarı çıktığı her sabah, kişinin kendine güveni biraz daha sarsılır. Kendini suçlamaya başlar, "Ben bu işi beceremiyorum" hissi yerleşir.

Ama bu döngüde en önemli şeyin farkında olmak gerek: Bu sizin suçunuz değil.

Hormonal dengenin bozulduğu bir bedende, ne kadar çabalarsanız çabalayın sonuç almak zorlaşır.

Son Söz: Önce Hormonlarınıza Kulak Verin

Kilo almak her zaman "çok yemekle" ilgili değildir. Bazen vücut bize bir şeylerin yolunda gitmediğini anlatmaya çalışır.

İnsülin direnci bu sinyallerden biridir. Ve çözümü daha fazla kısıtlamak değil, dengeyi yeniden kurmaktır.

Çünkü hormonlarınız dengelendiğinde, kilo vermek çaba isteyen bir savaş olmaktan çıkar.

O zaman vücut kendiliğinden çözmeye başlar.

04.06.2025 - 4428