|
Obezite Tedavileri Şeker Tüketimini Kısıtlar!
Obezite, diyabet, kalp-damar hastalıkları gibi insan sağlığını önemli ölçüde tehdit eden hastalıkların tedavisi için medikal tedavinin yanı sıra en etkin yol diyet tedavisidir. Bu hastalıkların tedavisi için diyetlerinde şeker ve şekerli yiyeceklerin tüketimi kısıtlanır. Kısıtlamanın yanı sıra; diyabetli hastalarda tatlı algılama duyusunun azalması ve tatlı yiyeceklerin genelde sevilmesinden dolayı tatlı yeme isteği artmaktadır.
Bu ihtiyaçtan dolayı; şeker yerine kullanılabilecek, aynı tadı veren ancak sağlık açısından sakıncası olmayan düşük kalorili veya kalori içermeyen bazı yapay tatlandırıcılar kullanılmaktadır. Yapay tatlandırıcılar genel olarak 2 gruba ayrılır:
1) Enerji İçerenler
Sükroz: Sofra şekeri olarak da bilinen şeker pancarı ve kamışından elde edilen bir disakkarittir. Bal, mısır şurubu ve esmer şekerin yapısındadır.
Fruktoz: Fruktoz meyvelerde ve balda doğal olarak bulunmaktadır. Diyabetik ürünlerin yapımında da kullanılmaktadır.
Sorbitol: Sebze ve meyvelerde doğal olarak bulunmaktadır. Günlük alım miktarı 30 gramı geçtiğinde hazımsızlığa ve ishale yol açabilir.
Mannitol: Tatlılık derecesi glikoz kadardır. Gıda sanayinde, ciklet ve şeker üretiminde tatlandırıcı olarak kullanılmaktadır.
Ksilitol: Meyve ve sebzelerde ( Çilek, malta eriği, karnabahar ) bulunmaktadır. Diş çürüklerine karşı koruyucu etkisi bulunmaktadır.
2) Enerji İçermeyenler
Aspartam: Ülkemizde diyabetik baklavada, diyet içeceklerde, kahvaltılık tahıllarda, süt, yoğurt, tatlı, çay ve kahvede kullanılabilmektedir.
Asesülfam-K ( Asesülfam potasyum ): Çay, kahve, kahvaltılık tahıl, tatlı, çiklet, meyve ve diğer yiyeceklerde kullanılabilir.
Sakkarin: Çay şekerinden 300–400 kat daha fazla tatlıdır. Yüksek dozda sakarin alımının hayvanlarda üriner sistem tümörlerine neden olduğu ortaya çıkınca insanlarda sakarin kullanımının kanser ile ilişkisi olabileceği riski nedeniyle kullanımı yasaklamıştır.
Siklamat: Sukroza göre 30 kere daha tatlıdır. Aşırı siklamat alımı ishale neden olmaktadır.
İdeal Bir Tatlandırıcı Nasıl Olmalıdır?
Sağlık Bakanlığı’nın “özel beslenme amaçlı gıdalar” tebliğinde kullanılmasına izin verilen yapay tatlandırıcılar belirlenmiştir. İdeal bir tatlandırıcı; şekerin duyusal özelliklerini içeren, çözelti halindeyken renksiz, kokusuz, suda çabuk eriyebilen, ekonomik, fonksiyonel, ısıya dayanıklı, düşük kalorili, ağızda acı ve metalik tat bırakmayan hoş bir tada sahip olmalıdır. Toksik ve kanserojenik olmamalıdır.
Tatlandırıcı İle Hazırlanmış Ürünlerin Tüketim Sıklığına Ve Miktarına Dikkat!
Daha çok tercih edilen yapay tatlandırıcılar enerji içermeyenler olup tablet formu sıkça kullanılmaktadır. Özellikle tablet formu yüksek ısıda acı tat bırakmasından dolayı kaynamakta olan besinin içerisine atılmamalıdır. Diyabetliler, obezler, ve kilolarını korumak isteyen kişiler için enerji içermeyen tatlandırıcılarla yapılan hazır yiyecek ve içeceklerin tüketimi sıklığına ve miktarına dikkat edilirse sağlığa zararlı olmaz.
Özellikle piyasada bulunan tatlandırıcı ile yapılmış bu hazır gıdaların etiket bilgisi ve beslenme programında yer alması için değişim ölçümlerinin bilinmesi ve bilinçli tüketilmesi gerekmektedir. Çünkü besinlerde; “light”, “diyet”, “şekersiz”, “kalorisiz” veya “diyabetik” ibarelerinin olması bu besinleri herkesin rahatça, sınırsız tüketeceği anlamına gelmez.
Hamilelik Döneminde Yapay Tatlandırıcı Kullanmayın
Gebelikte kullanımı sakıncalı çünkü; laboratuvar hayvanlarında plasentayı geçerek fetüste biriktiği görülmüş ve bebek için sakıncalı hale gelmiştir. Bu nedenle de hamile kadınların tatlandırıcı kullanması yasaklanmıştır. Hazır gıda tüketimlerinin de mümkün olduğunca sınırlandırılması gerekmektedir.
Günde 10 Adet Kullanmanızda Sakınca Yok
Sağlığa zararı olmadığı bilinen aspartam, sakkarin ve asesulfam-K gibi enerji içermeyen tatlandırıcılar yeterli ve dengeli bir beslenme kapsamında yiyecek ve içeceklerin tatlandırılmasında belirli ölçülerde tüketilebilir.
Bu miktarı Dünya Sağlık Örgütü ve besin ilaç örgütü günde 10 adete kadar kullanımının sakıncalı olmadığını bildirmişlerdir. Özellikle diyabetlilerde en yüksek günlük dozun öğretilmesi gerekir. Amerikan Tıp Konseyi bu miktarı 2,5 mg/kg/gün olarak alımı sağlık olarak güvenli miktar olarak belirlemiştir.
21.7.2010 - 1599
|